Verhalen uit de pioniersjaren

Theo Van Hoye

Gestart als verantwoordelijke fysische planning aan UIA en op pensioen gegaan als directeur facilitaire diensten van het UZA in 2008.

‘De bouw van het UZA werd begeleid door een werkgroep, met mensen van de UIA, ambtenaren van Openbare Werken en Volksgezondheid, afgevaardigden van studiebureau Sobemap en architectenbureau Storme Van Ranst. Er werd hard gewerkt, het moest vooruit gaan, en we bleven tot ’s avonds doorvergaderen. Het werd een hechte groep, waar zelfs een huwelijk uit is voortgekomen. De bouw verliep zonder al te grote problemen, alleen de constructie van de kelder was lastig, omdat de omgeving zo vochtig was. Ik zie ons daar nog elke dag toekomen met onze laarzen door de slijkboel.‘

–

‘Toen Jan Proesmans werd aangesteld als algemeen directeur, wilden we hem op een gepaste manier ontvangen. We bestelden een traiteur, maar omdat de dag van zijn arriveren alsnog veranderde, dreigden we zonder eten te zitten. Ik heb dan nog een andere traiteur gebeld. Uiteindelijk stonden er niet één, maar twee traiteurs voor de deur. Aan champagne en broodjes geen gebrek!‘

 

Henri Vandevelde

personeelsdirecteur van 1978 tot 1989

 

 

‘Toen ik op 1 oktober 1978 als personeelsdirecteur startte, waren er nog vier andere directeurs, maar op Jan Proesmans en de directeur verpleging na had eigenlijk niemand ervaring met ziekenhuizen. De eerste keer dat we een examensessie organiseerden voor zeven nieuwe functies, kwamen daar zeshonderd mensen op af. Ik herinner me dat iemand boven op een tafel is gaan staan om de kandidaten richtlijnen te geven. Op een andere examendag was het zo mistig dat de kandidaten massaal verloren reden op de wegen en paadjes van het UIA-terrein. Overal zag je mistlampjes schijnen, in alle mogelijke richtingen. Niet op alle functies kwam zoveel volk af. Toen de toenmalige dienst pathologische anatomie een autopsie-assistent zocht, kwamen daar welgeteld vier gegadigden op af. Eentje dacht dat hij voor boekhouder kwam solliciteren en pakte meteen zijn biezen. De professor nam de drie overblijvende kandidaten mee naar een autopsie, en degene die het langst bleef staan, werd aangeworven. Ook verpleegkundigen waren in die tijd niet makkelijk te vinden. Dicht bij huis waren er niet genoeg kandidaten, we hebben bij wijze van spreken heel Limburg afgeschuimd om verplegend personeel te vinden. In de beginperiode hoorde je dan ook veel Limburgs in de gangen.‘

 

Françoise Lippevelt

administratief medewerker van 1979 tot 2017

 

‘Toen ik in 1979 begon als secretaresse van Theo Van Hoye durfde de elektriciteit al eens uitvallen. Ik herinner me nog dat de toenmalige personeelsdirecteur soms bij kaarslicht zat te werken. Zelf had ik in het prille begin niet eens een echte bureaustoel. Het was een gewone restaurantstoel, en dus legde ik er twee telefoonboeken op om wat hoger te zitten.‘

 

Philippe Buytaert

diensthoofd gynaecologie van 1979 tot 2004

 

‘Van bij de start van het ziekenhuis in 1979 tot in 2004 was ik diensthoofd gynaecologie. We zijn destijds met een heel kleine consultatie gestart. Met een eenvoudig echografisch
toestel hebben we op onze eerste patiënten gewacht. Twee jaar later is de materniteit opengegaan en deed de spitstechnologie haar intrede. Toen hebben we ook een centrum voor reproductieve geneeskunde opgericht en hebben we de gynaecologische oncologie uitgebouwd. Pas veel later zijn het menopauzecentrum, de multi-disciplinaire borstkliniek en de kleinbekkenkliniek erbij gekomen.‘

 

Jan Proesmans

algemeen directeur van 1978 tot 1997

 

‘Nog voor de start in 1979 overleed dr. Jan Van Egmond onverwacht, hij zou de eerste algemeen directeur van het UZA worden. Toen ze mij daarop vroegen om me kandidaat te stellen, heb ik eerlijk gezegd lang getwijfeld: een nieuw universitair ziekenhuis leiden was weliswaar een prachtige uitdaging, maar ik had geneeskunde gestudeerd om die ook uit te oefenen. Na wikken en wegen was ik overtuigd en stelde ik me kandidaat. Uit zeventig geïnteresseerden werd ik benoemd. Voor de opening hielden we een dry run, een test waarmee ikzelf als simulatiepatiënt zoveel mogelijk diensten en afdelingen doorliep om mogelijke mankementen op het spoor te komen. Tijdens het uitgeschreven scenario passeerde ik langs de balie, onderging ik allerlei onderzoeken, belandde ik op intensieve zorgen en uiteindelijk zelfs in het mortuarium.‘

 

William Balliauw

Gestart als hoofdverpleegkundige in 1979 en met pensioen gegaan in 2007

 

‘Toen ik een paar weken voor de opening als hoofdverpleegkundige startte, koos de toenmalige directeur resoluut voor integrerende verpleegkunde, waardoor elke verpleegkundige de totaalzorg van een aantal patiënten op zich nam. In die tijd was dat nog heel uitzonderlijk. Niet alleen de mensen, het meubilair en de apparatuur waren nieuw, ook de UZA-mentaliteit moest nog gecreëerd worden. Dat ik dat mee heb mogen realiseren, heeft mijn loopbaan een extra dimensie gegeven.‘

 

Leo Bossaert

diensthoofd intensieve zorgen van 1979 tot 2008

 

‘Toen ik in 1979 begon als diensthoofd intensieve zorgen, was er ruimte voor 24 bedden, maar er waren er maar 6 in gebruik. De rest van de ruimte kreeg een andere functie, van kapel tot magazijn. In de beginjaren trokken we nog met een grote boodschappenkar naar het magazijn en kozen er dan zelf het materiaal uit wat we nodig hadden.‘